Η Δημοκρατία στις μέρες μας,αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα αγαθά και σε πολλές χώρες του κόσμου ακόμη παλεύουν για την κατάκτηση της.Η ελευθερία των πολιτών παίζει μεγάλο ρόλο για την ομαλή καθημερινότητα στις κοινωνίες και την αρμονία στις σχέσεις τους με το κράτος. Όταν καταλύεται ξεκινάει μία δύσκολη περίοδος γεμάτη από καταπιέσεις και ψυχικά τραύματα. Ας δούμε λοιπόν πως παρουσιάζεται η αξία της δημοκρατίας για τη ζωή στους παρακάτω στίχους και κυρίως πως τα παιδιά μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο στον οποίο ζούμε.
Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο
Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο
δυο καρδιές κι έναν ήλιο στη μέση.
Παίρνω φως απ’ τον ήλιο και φτιάχνω την αγάπη
και μου λες πως σ’ αρέσει.
Τα παιδιά τραγουδούν μες στους δρόμους
κι η φωνή τους τον κόσμο αλλάζει.
Τα σκοτάδια σκορπάνε κι η μέρα λουλουδίζει
σαν ανθός στο περβάζι.
Ένα σύννεφο είν’ η καρδιά μου
κι η ζωή μου γιορτή σε πλατεία.
Σ’ αγαπώ κι ο απέραντος κόσμος πόσο μοιάζει
με μικρή πολιτεία
Με στίχους από τον Μιχάλη Μπουρμπούλη και μουσική του Γιώργου Χατζηνάσιου,το τραγούδι αυτό μεταδίδει την αισιοδοξία και την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον μετά την κατάλυση του δικτατορικού καθεστώτος και στη συνέχεια την έλευση της δημοκρατίας.
Ξεκινάει με αναφορά στις ζωγραφιές των παιδιών πάνω στους τοίχους.
Δυο καρδιές και ένας ήλιος στη μέση. Ο ήλιος,το σύμβολο της ελευθερίας αλλά και της ανατολής μίας καινούριας ημέρας,βρίσκεται ανάμεσα σε 2 καρδιές.Το ολοκληρωμένο σχέδιο δηλώνει την αγάπη για την ελευθερία που διακατέχει την ψυχή του κάθε ανθρώπου. Στη συνέχεια κάποιος παίρνει ένα κομμάτι από το "φως" του ηλίου αυτού,και σχηματίζει την αγάπη,την αγάπη που προέρχεται από την ελευθερία,την εσωτερική και την εξωτερική,την ατομική ελευθερία και του συνόλου.Χωρίς αυτήν,η αγάπη χάνει την πραγματική της αξία και δεν βιώνεται.Τα παιδιά σκορπίζονται στους δρόμους για να μεταδώσουν παντού τo μήνυμα της πάλης για την ελευθερία και την σφοδρή επιθυμία τους για τον έλευση της δημοκρατίας.Η φωνή της νεολαίας μεταδίδει στους υπόλοιπους την ελπίδα και την αισιοδοξία για ένα καλύτερο μέλλον στην σκληρή εκείνη εποχή της δικτατορίας και έτσι ο κόσμος σιγά σιγά αρχίζει και αλλάζει προς το καλύτερο.Με οδηγό την ελπίδα και την αισιοδοξία,αλλά και την ισχυρή βούληση για την αλλαγή του καθεστώτος,τα σκοτάδια χάνονται(εδώ τα σκοτάδια συμβολίζουν τη δικτατορία) και η μέρα που λουλουδίζει σαν ανθός στο περβάζι αποτελεί το σύμβολο της δημοκρατίας.Μην ξεχνάμε άλλωστε πως το σκοτάδι συνδέεται με το κακό και το φως με το καλό.Άρα,
σκοτάδια που σκορπάνε= δικτατορία - μέρα που λουλουδίζει= δημοκρατία.Στην τρίτη και τελευταία στροφή,η καρδιά παρομοιάζεται με ένα σύννεφο.Περιφέρεται δηλαδή ΕΛΕΥΘΕΡΑ γύρω από τον κόσμο και τον "παρατηρεί".Η ζωή είναι πλέον γιορτή μετά την άνθιση της δημοκρατίας,όπου κυριαρχεί το αίσθημα της ευφορίας,της αισιοδοξίας και της αγάπης.Το συναίσθημα της αγάπης,είναι πιο ισχυρό σε μια εποχή όπου η ελευθερία ανθίζει,και μαζί μ'αυτό,ο κόσμος ο οποίος είναι απέραντος,παρομοιάζεται με μία μικρή πολιτεία,όπου όλοι οι άνθρωποι από όλα τα μέρη,είναι ενωμένοι και γίνονται σύμμαχοι στην πάλη για ένα λαμπρότερο μέλλον,με κύριο στόχο την πλήρη κατάκτηση της δημοκρατίας και την διατήρηση της.
Ξεκινάει με αναφορά στις ζωγραφιές των παιδιών πάνω στους τοίχους.
Δυο καρδιές και ένας ήλιος στη μέση. Ο ήλιος,το σύμβολο της ελευθερίας αλλά και της ανατολής μίας καινούριας ημέρας,βρίσκεται ανάμεσα σε 2 καρδιές.Το ολοκληρωμένο σχέδιο δηλώνει την αγάπη για την ελευθερία που διακατέχει την ψυχή του κάθε ανθρώπου. Στη συνέχεια κάποιος παίρνει ένα κομμάτι από το "φως" του ηλίου αυτού,και σχηματίζει την αγάπη,την αγάπη που προέρχεται από την ελευθερία,την εσωτερική και την εξωτερική,την ατομική ελευθερία και του συνόλου.Χωρίς αυτήν,η αγάπη χάνει την πραγματική της αξία και δεν βιώνεται.Τα παιδιά σκορπίζονται στους δρόμους για να μεταδώσουν παντού τo μήνυμα της πάλης για την ελευθερία και την σφοδρή επιθυμία τους για τον έλευση της δημοκρατίας.Η φωνή της νεολαίας μεταδίδει στους υπόλοιπους την ελπίδα και την αισιοδοξία για ένα καλύτερο μέλλον στην σκληρή εκείνη εποχή της δικτατορίας και έτσι ο κόσμος σιγά σιγά αρχίζει και αλλάζει προς το καλύτερο.Με οδηγό την ελπίδα και την αισιοδοξία,αλλά και την ισχυρή βούληση για την αλλαγή του καθεστώτος,τα σκοτάδια χάνονται(εδώ τα σκοτάδια συμβολίζουν τη δικτατορία) και η μέρα που λουλουδίζει σαν ανθός στο περβάζι αποτελεί το σύμβολο της δημοκρατίας.Μην ξεχνάμε άλλωστε πως το σκοτάδι συνδέεται με το κακό και το φως με το καλό.Άρα,
σκοτάδια που σκορπάνε= δικτατορία - μέρα που λουλουδίζει= δημοκρατία.Στην τρίτη και τελευταία στροφή,η καρδιά παρομοιάζεται με ένα σύννεφο.Περιφέρεται δηλαδή ΕΛΕΥΘΕΡΑ γύρω από τον κόσμο και τον "παρατηρεί".Η ζωή είναι πλέον γιορτή μετά την άνθιση της δημοκρατίας,όπου κυριαρχεί το αίσθημα της ευφορίας,της αισιοδοξίας και της αγάπης.Το συναίσθημα της αγάπης,είναι πιο ισχυρό σε μια εποχή όπου η ελευθερία ανθίζει,και μαζί μ'αυτό,ο κόσμος ο οποίος είναι απέραντος,παρομοιάζεται με μία μικρή πολιτεία,όπου όλοι οι άνθρωποι από όλα τα μέρη,είναι ενωμένοι και γίνονται σύμμαχοι στην πάλη για ένα λαμπρότερο μέλλον,με κύριο στόχο την πλήρη κατάκτηση της δημοκρατίας και την διατήρηση της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου